Pięciobój
Nadworny GPS- Grzesiu obiecał trasę lekką, przyjemną, taką refleksyjną, jesienną.
Obiecanki, cacanki, skończyliśmy w Soszowie, robiąc podjazdy takie, że w szczycie sezonu to wyzwanie. Wybraliśmy się tam 5 osobową ekipą, z nowym członkiem w składzie Konradem.
Po tym jak kilka dni temu spadł śnieg, nie wierzyłem że jeszcze będzie taka ładna pogoda, w zasadzie większość trasy świeciło słońce, choć wspomagane bardzo mocnym wiatrem, Arek, posiadacz płaskich szprych Mavica, nie miał łatwo, jak przywiało z boku :P
Mi tradycyjnie odcięło prąd, już trzeci raz w tym sezonie. Po za tym było młodzieżowo, głośno i szybko, na koniec mieliśmy pyszny kilku km zjazd, może łatwy technicznie, ale 60km/h po wąskiej górskiej ścieżce nadrabiało wszystko.
Naładowani adrenaliną, bo jakże by inaczej, pięciu chłopa, pędziło w dół w myśl zasady, kto pierwszy ten lepszy, pojechaliśmy na zasłużony popas i obiad do Brennej.
Teraz chyba czas się wyciszyć i powoli przykręcać kurek. Czas zaplanować przyszły rowerowy rok :)
Obiecanki, cacanki, skończyliśmy w Soszowie, robiąc podjazdy takie, że w szczycie sezonu to wyzwanie. Wybraliśmy się tam 5 osobową ekipą, z nowym członkiem w składzie Konradem.
Po tym jak kilka dni temu spadł śnieg, nie wierzyłem że jeszcze będzie taka ładna pogoda, w zasadzie większość trasy świeciło słońce, choć wspomagane bardzo mocnym wiatrem, Arek, posiadacz płaskich szprych Mavica, nie miał łatwo, jak przywiało z boku :P
Mi tradycyjnie odcięło prąd, już trzeci raz w tym sezonie. Po za tym było młodzieżowo, głośno i szybko, na koniec mieliśmy pyszny kilku km zjazd, może łatwy technicznie, ale 60km/h po wąskiej górskiej ścieżce nadrabiało wszystko.
Naładowani adrenaliną, bo jakże by inaczej, pięciu chłopa, pędziło w dół w myśl zasady, kto pierwszy ten lepszy, pojechaliśmy na zasłużony popas i obiad do Brennej.
Teraz chyba czas się wyciszyć i powoli przykręcać kurek. Czas zaplanować przyszły rowerowy rok :)
- DST 100.00km
- Teren 25.00km
- Czas 06:00
- VAVG 16.67km/h
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Silent Hill
40 stopniowy upał daje się we znaki, jak dotąd pozostajemy nie ugięci, wspinamy się na kolejny szczyt, przed nami przełęcze na wysokości ponad 3000m.n.p.m., widoki oszałamiające, ale nie poddajemy się, po powrocie czeka na nas kierowca, a w hotelu już szykują dla nas saune...
Wróć, a może ocknij się, obudź ze snu (i cichych planów/marzeń na przyszły sezon)...
5 stopniowy chłód daje się we znaki, jak dotąd...pozostajemy nie ugięci, trzeba wykazać się niezłą siłą woli aby w taką pogodę ładować się w góry, wspinamy się na kolejny szczyt, pokonujemy kolejno 600,700 aż w końcu 1000m.n.p.m, widoki...dobrze że mamy wyobraźnie, opowiadamy sobie jak tu jest pięknie latem, ale nie poddajemy się, mimo iż po powrocie nie czeka na nikogo z nas sauna...
Jednak w pewnym sensie takie wypady mają też swój klimat, w sumie jak zdarza się taki raz na jakiś czas to można go wrzucić w koszta, przygoda jest, na zjazdach widoczność na 10m, śliskie kamienie, nie powiem, było zabawy trochę, powiem więcej, bawiłem się świetnie, ale w tej chwili pisząc to w ciepłym domu będąc, może nie po saunie, ale na pewno jest mi ciepło :P , nie narzekam.
Ciekawe ile jeszcze zdążę zrobić fajnych tras przed śniegiem, kolana podpowiadają, że wkrótce się ochłodzi ;)
Wróć, a może ocknij się, obudź ze snu (i cichych planów/marzeń na przyszły sezon)...
5 stopniowy chłód daje się we znaki, jak dotąd...pozostajemy nie ugięci, trzeba wykazać się niezłą siłą woli aby w taką pogodę ładować się w góry, wspinamy się na kolejny szczyt, pokonujemy kolejno 600,700 aż w końcu 1000m.n.p.m, widoki...dobrze że mamy wyobraźnie, opowiadamy sobie jak tu jest pięknie latem, ale nie poddajemy się, mimo iż po powrocie nie czeka na nikogo z nas sauna...
Jednak w pewnym sensie takie wypady mają też swój klimat, w sumie jak zdarza się taki raz na jakiś czas to można go wrzucić w koszta, przygoda jest, na zjazdach widoczność na 10m, śliskie kamienie, nie powiem, było zabawy trochę, powiem więcej, bawiłem się świetnie, ale w tej chwili pisząc to w ciepłym domu będąc, może nie po saunie, ale na pewno jest mi ciepło :P , nie narzekam.
Ciekawe ile jeszcze zdążę zrobić fajnych tras przed śniegiem, kolana podpowiadają, że wkrótce się ochłodzi ;)
- DST 30.00km
- Teren 25.00km
- Czas 02:00
- VAVG 15.00km/h
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Czwartek, 7 października 2010
Kategoria diy
DIY-home production-działo fotonowe stage 1
Witam w pierwszym odcinku nowego cyklu poświęconemu wyrobom DIY (dla tych co narodzili się wczoraj, albo dużo wcześniej, ale spali snem zimowym przypominam DIY oznacza "DO IT YOURSELF"
Chciałem zacząć o tym jak to wojtek chciał zostać strażakiem, ale to oklepane i nie pasuje do tematu, bo tym razem wojtek zapragnął zostać elektronikiem.
Piętnasty fach w ręku, nie zaszkodzi.
Były sobie kiedyś takie czasy, a było to w roku 1995, kiedy przeżywałem wraz z kolegą fascynację...a nie dobra, to miało być o lampkach, a nie o kobietach.
Kilka lat później, bo w 2009 chcieliśmy zbudować sobie skromne "światełko" na rower.
Nasze plany zostały tylko w głowach i szybko o tym zapomnieliśmy, pewnie dlatego że ja wylądowałem w Bielsku a kolega w Gliwicach, no tak, taki zawód, taka praca.
W ten czas, na sieci (tudzież wśród młodzieży naszej kochanej i przyszłości naszej - popularnie zwanym "necie") kiełkowało kilka garażowych projektów, które niczym u...(cenzura na 5 zdań)...
Tak czy inaczej te projekty wywołały u mnie zaciekawienie, mimo grubej forsy potrzebnej do nabycia nowego gadżetu, okazały się jeden po drugim nie wypałami.
Czekanie, frustracja doprowadziły mnie do nowego rozdziału w moim przewrotnym życiu.
Buduję własną lampkę!
Ten szalony pomysł zrodził się ponownie w mojej głowie i cóż...budowa trwa już kawał czasu, obejmuje (uwaga tutaj buńczuczne rodem z broszur hasła reklamowe) używanie oprogramowanie wspomagającego CAD/CAM, proces wizualizacji, aż po obliczenia termiczne i cuda na kiju, mówię Wam, NASA się chowa :D
Za kilka dni więcej o projekcie, a na śniadanie, deser (taki tłusty, nie dobry dla sportowców, uważajcie więc) wrzucam kilka rysunków z procesu produkcji.
Smacznego!
Chciałem zacząć o tym jak to wojtek chciał zostać strażakiem, ale to oklepane i nie pasuje do tematu, bo tym razem wojtek zapragnął zostać elektronikiem.
Piętnasty fach w ręku, nie zaszkodzi.
Były sobie kiedyś takie czasy, a było to w roku 1995, kiedy przeżywałem wraz z kolegą fascynację...a nie dobra, to miało być o lampkach, a nie o kobietach.
Kilka lat później, bo w 2009 chcieliśmy zbudować sobie skromne "światełko" na rower.
Nasze plany zostały tylko w głowach i szybko o tym zapomnieliśmy, pewnie dlatego że ja wylądowałem w Bielsku a kolega w Gliwicach, no tak, taki zawód, taka praca.
W ten czas, na sieci (tudzież wśród młodzieży naszej kochanej i przyszłości naszej - popularnie zwanym "necie") kiełkowało kilka garażowych projektów, które niczym u...(cenzura na 5 zdań)...
Tak czy inaczej te projekty wywołały u mnie zaciekawienie, mimo grubej forsy potrzebnej do nabycia nowego gadżetu, okazały się jeden po drugim nie wypałami.
Czekanie, frustracja doprowadziły mnie do nowego rozdziału w moim przewrotnym życiu.
Buduję własną lampkę!
Ten szalony pomysł zrodził się ponownie w mojej głowie i cóż...budowa trwa już kawał czasu, obejmuje (uwaga tutaj buńczuczne rodem z broszur hasła reklamowe) używanie oprogramowanie wspomagającego CAD/CAM, proces wizualizacji, aż po obliczenia termiczne i cuda na kiju, mówię Wam, NASA się chowa :D
Za kilka dni więcej o projekcie, a na śniadanie, deser (taki tłusty, nie dobry dla sportowców, uważajcie więc) wrzucam kilka rysunków z procesu produkcji.
Smacznego!
- Aktywność Jazda na rowerze
130km po górach = odcięcie prądu
Jeden z lokales, Grzesiek, nasz nadworny GPS, obudził się pewnego dnia z szalonym pomysłem, w jego mniemaniu ot trasa, w moim szaleństwo.
No ba jak nazwać trasę która jest ponad 2 razy dłuższa niż większość górskich maratonów, nawet gigowcy się tak nie katują.
Zaczynamy 9 rano początkowo w trzech, pod drodze dołącza się czwarty i gnamy od pierwszych km na złamania karku, no nie według Grzesia, który sobie...jechał. Jak mówił, ma dobry dzień, no ale ja też miałem dzień, a gasłem pod górkę.
Szczęśliwie pozostała trójka była bliżej mnie w kwestii osiągów na podjazdach, więc...
Trasa biegła przez znane miejsca większości bikerom, tyle że zgromadziła dużo miejscówek na raz. Wisła, Ustroń, o mały włos Istebna, od tyłu pod Baranią Górę, Salmopol, tam mój ulubiony singiel w okolicy i zjazd do Brennej.
Niniejszym, każdego bikera którego minąłem na zjeździe jak zdmuchnąłem z trasy - przepraszam. Chyba przegiąłem, ale towarzysze nie doli narzucali mega tempo, a trasa, pogoda i nastawienie, wszystko jak w transie.
Zjeżdżamy do Brennej na zasłużone napoje chłodzące, wspominamy kilka akcji po drodze a działo się trochę. Spokojnie wracamy do Bielska, gdzie w pewnym momencie odcina mi prąd, uczucie dość zabawne, bo nie idzie ruszyć nogami, po prostu przestaje kręcić na prostym odcinku. Tylko że bateria nie sygnalizowała odcięcia, zabawne uczucie, po chwili organizm uruchamia rezerwy i toczę się ostatnie km do domu. Ekipa ma znów ze mnie ubaw, bo to już drugi raz, pewnie nie ostatni.
Zmasakrowany, ale bardzo zadowolony gaszę światło. Do następnego!
No ba jak nazwać trasę która jest ponad 2 razy dłuższa niż większość górskich maratonów, nawet gigowcy się tak nie katują.
Zaczynamy 9 rano początkowo w trzech, pod drodze dołącza się czwarty i gnamy od pierwszych km na złamania karku, no nie według Grzesia, który sobie...jechał. Jak mówił, ma dobry dzień, no ale ja też miałem dzień, a gasłem pod górkę.
Szczęśliwie pozostała trójka była bliżej mnie w kwestii osiągów na podjazdach, więc...
Trasa biegła przez znane miejsca większości bikerom, tyle że zgromadziła dużo miejscówek na raz. Wisła, Ustroń, o mały włos Istebna, od tyłu pod Baranią Górę, Salmopol, tam mój ulubiony singiel w okolicy i zjazd do Brennej.
Niniejszym, każdego bikera którego minąłem na zjeździe jak zdmuchnąłem z trasy - przepraszam. Chyba przegiąłem, ale towarzysze nie doli narzucali mega tempo, a trasa, pogoda i nastawienie, wszystko jak w transie.
Zjeżdżamy do Brennej na zasłużone napoje chłodzące, wspominamy kilka akcji po drodze a działo się trochę. Spokojnie wracamy do Bielska, gdzie w pewnym momencie odcina mi prąd, uczucie dość zabawne, bo nie idzie ruszyć nogami, po prostu przestaje kręcić na prostym odcinku. Tylko że bateria nie sygnalizowała odcięcia, zabawne uczucie, po chwili organizm uruchamia rezerwy i toczę się ostatnie km do domu. Ekipa ma znów ze mnie ubaw, bo to już drugi raz, pewnie nie ostatni.
Zmasakrowany, ale bardzo zadowolony gaszę światło. Do następnego!
- DST 130.00km
- Teren 50.00km
- Czas 07:00
- VAVG 18.57km/h
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
bbRiderZ w Ustroniu - czyli szaleńcza jazda szlakiem bikemaratonu
Dołączyłem do bielskiej ekipy, która zrzesza...przypadkowo spotkane osoby w górach i przez fora rowerowe. To aż trudne do uwierzenia ale niemal nikt z tych ludzi nie zna się z innego miejsca jak z górskich szlaków rowerowych, niektórzy poznali się w ten sposób lata temu, niektórzy jak min ja od niedawna.
Taką ekipą dawno nie pokonałem trasy, do tego pogoda dopisała nam wzorowa.
W składzie:
Grzesiek, Arek, Agnieszka, Tomek, Karol, Sebastian, drugi Grzesiek oraz moja skromna osoba zaatakowaliśmy trasę bikemaratonu w Ustroniu, który odbył się wczoraj. Oczywiście ja dowiedziałem się o tym dopiero na miejscu, bo miała być jakaś luźna trasa na 2-3h.
Zbiórka w Bielsku o 11.30 i raptem 20km do Brennej aby dotrzeć na trasę, korzystamy z naszego GPS-a Grześka, który trasy zna lepsze niż wszystkie znane mi do tej pory portale z trasami rowerowymi razem wzięte :)
Prowadzi nas, hmm nie wiem którędy, ważne że dojeżdżamy. Po drodze na leśnej drodze, na samym środku leży gwóźdź, w którego Agnieszka postanawia sobie dla draki wjechać, dzień wcześniej chwaliła się że nie złapała kapcia od 3 lat, no i wszystko jasne :)
Atakujemy pierwsze podjazdy, to pierwszy moment kiedy krótkie pogawędki się kończą, jak to mawia Arek, jedyneczka i przed siebie. Łatwo nie było, tym bardziej że chyba nikt nie miał ochoty poddawać się pierwszy i w ten sposób już wiedziałem że całą trasę objedziemy w tempie nie wiele gorszym niż na maratonie.
Każdy z nas prezentuje inną formę i styl jazdy, ma inny rower o innych możliwościach, ciekawie to wyglądało, kiedy jedni uciekali na podjazdach, a na zjazdach trzeba było na nich czekać. Humor dopisywał wszystkim, trasa genialna, i mówcie co chcecie, ale tej edycji maratonu Grabka nie musi się wstydzić.
Świetne single, mordercze podjazdy i kilka naprawdę hardkorowych zjazdów.
I tak górka po górce, pomiędzy nimi krótkie popasy i na samym dole w Brennej wpadamy ekipą na ciepły żurek i inne smakołyki, wszyscy bardzo zadowoleni, ale bardzo zmęczeni, w tym najbardziej ja, pod koniec trasy już na powrocie do domu po prostu odcina mi prąd, nie czuję łańcucha i mam ochotę zatrzymać się...na prostej drodze. Reszta me ze mnie ubaw, no trudno, raz niech mają :)
W Bielsku rozstajemy się i każdy wraca do siebie, w tym Sebastian, który dziś poznał kolejne świetne beskidzkie tereny i przy okazji świetną ekipę.
Więcej chyba nie opiszę, żałuję tylko że nie miałem aparatu na kasku, który robił by zdjęcia w czasie jazdy. Tras cud malina, koniecznie trzeba ją przejechać.
Ładuję baterię i za niedługo znowu w drogę.
Jesień tuż tuż, a kto wie czy nie zima, więc trzeba korzystać ile można.
Taką ekipą dawno nie pokonałem trasy, do tego pogoda dopisała nam wzorowa.
W składzie:
Grzesiek, Arek, Agnieszka, Tomek, Karol, Sebastian, drugi Grzesiek oraz moja skromna osoba zaatakowaliśmy trasę bikemaratonu w Ustroniu, który odbył się wczoraj. Oczywiście ja dowiedziałem się o tym dopiero na miejscu, bo miała być jakaś luźna trasa na 2-3h.
Zbiórka w Bielsku o 11.30 i raptem 20km do Brennej aby dotrzeć na trasę, korzystamy z naszego GPS-a Grześka, który trasy zna lepsze niż wszystkie znane mi do tej pory portale z trasami rowerowymi razem wzięte :)
Prowadzi nas, hmm nie wiem którędy, ważne że dojeżdżamy. Po drodze na leśnej drodze, na samym środku leży gwóźdź, w którego Agnieszka postanawia sobie dla draki wjechać, dzień wcześniej chwaliła się że nie złapała kapcia od 3 lat, no i wszystko jasne :)
Atakujemy pierwsze podjazdy, to pierwszy moment kiedy krótkie pogawędki się kończą, jak to mawia Arek, jedyneczka i przed siebie. Łatwo nie było, tym bardziej że chyba nikt nie miał ochoty poddawać się pierwszy i w ten sposób już wiedziałem że całą trasę objedziemy w tempie nie wiele gorszym niż na maratonie.
Każdy z nas prezentuje inną formę i styl jazdy, ma inny rower o innych możliwościach, ciekawie to wyglądało, kiedy jedni uciekali na podjazdach, a na zjazdach trzeba było na nich czekać. Humor dopisywał wszystkim, trasa genialna, i mówcie co chcecie, ale tej edycji maratonu Grabka nie musi się wstydzić.
Świetne single, mordercze podjazdy i kilka naprawdę hardkorowych zjazdów.
I tak górka po górce, pomiędzy nimi krótkie popasy i na samym dole w Brennej wpadamy ekipą na ciepły żurek i inne smakołyki, wszyscy bardzo zadowoleni, ale bardzo zmęczeni, w tym najbardziej ja, pod koniec trasy już na powrocie do domu po prostu odcina mi prąd, nie czuję łańcucha i mam ochotę zatrzymać się...na prostej drodze. Reszta me ze mnie ubaw, no trudno, raz niech mają :)
W Bielsku rozstajemy się i każdy wraca do siebie, w tym Sebastian, który dziś poznał kolejne świetne beskidzkie tereny i przy okazji świetną ekipę.
Więcej chyba nie opiszę, żałuję tylko że nie miałem aparatu na kasku, który robił by zdjęcia w czasie jazdy. Tras cud malina, koniecznie trzeba ją przejechać.
Ładuję baterię i za niedługo znowu w drogę.
Jesień tuż tuż, a kto wie czy nie zima, więc trzeba korzystać ile można.
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Niedziela, 19 września 2010
Kategoria Beskidy, Bielsko i okolice, nocna jazda, z ekpiką
Rzeszów vs Bielsko
Po dłuższej przerwie od roweru, powrót w tempie dla mnie zawrotnym. W kilka chwil jak na zawołanie pojawiają się kolejne osoby.
Tym razem zawitał po raz drugi Sebastian , z którym na początku tego sezonu porządziliśmy pod Beskidach
W sobotę pojechaliśmy rozgrzać się przed niedzielą, w zasadzie głównie turystycznie, pokazałem Sebastianowi kilka fajnych miejscówek.
Nie obyło się bez przygód, zakleszczony łańcuch, mała gleba, ale rozjazd mega fajny.
To był tylko mały prolog do niedzieli...
Tym razem zawitał po raz drugi Sebastian , z którym na początku tego sezonu porządziliśmy pod Beskidach
W sobotę pojechaliśmy rozgrzać się przed niedzielą, w zasadzie głównie turystycznie, pokazałem Sebastianowi kilka fajnych miejscówek.
Nie obyło się bez przygód, zakleszczony łańcuch, mała gleba, ale rozjazd mega fajny.
To był tylko mały prolog do niedzieli...
- DST 20.00km
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Piątek, 17 września 2010
Kategoria Bielsko i okolice, z ekpiką
Take back control and stand up straight
Zatrzymało mnie na chwile kilka spraw, które musiałem załatwić, więc i mała przerwa na blogu. Bestia mi nie odpuszcza, wie że po jednym 10km zjeździe bez hamulców można zatrzymać się na dole i przeżegnać. Adrenalina to coś co zawsze mnie stawia na nogi. Strach trzeba zwalczać strachem. Grunt że po jednej mocnej jeździe przechodzi wszystko nawet strach przed podatkami i polityką :P
A że dorobiłem się kolejnych forumowych i bardzo ciekawych znajomości, ekipa się powiększa.
I'm back in the game ladys and gentelmen.
Przy okazji ostatnie zdjęcie prezentuje moją nową zajawkę, na którą siedzę od kilku chwil wraz z Pawłem. Własnej konstrukcji oświetlenie - latarnia - na rower.
A że dorobiłem się kolejnych forumowych i bardzo ciekawych znajomości, ekipa się powiększa.
I'm back in the game ladys and gentelmen.
Przy okazji ostatnie zdjęcie prezentuje moją nową zajawkę, na którą siedzę od kilku chwil wraz z Pawłem. Własnej konstrukcji oświetlenie - latarnia - na rower.
- DST 50.00km
- Teren 5.00km
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Wtorek, 20 lipca 2010
Kategoria Beskidy, Bielsko i okolice
Trenig - podjazdy
Nie jedna osoba jak zobaczy dystans to parsknie śmiechem na widok tytułu wpisu - trening, ale co ja zrobię, że zrobiłem dziś 17km a wróciłem zmordowany ;).
Krótko to trwało ale zaliczyłem tempem 90% kilka km podjazdów. Taka seria potrwa tydzień - dwa, później dystans x2 ale mniejsze tempo, później zobaczymy.
Krótko to trwało ale zaliczyłem tempem 90% kilka km podjazdów. Taka seria potrwa tydzień - dwa, później dystans x2 ale mniejsze tempo, później zobaczymy.
- DST 17.00km
- Teren 10.00km
- Czas 01:08
- VAVG 15.00km/h
- VMAX 58.00km/h
- Temperatura 25.0°C
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Niedziela, 18 lipca 2010
Kategoria Beskidy, Bielsko i okolice
Magurka
W końcu trochę chłodniej, dziś zero słońca i same mgły, ale nie marudzę, popędziłem na Magurkę Wilkowicką, na szczycie najadłem się jagód i długa do domu.
Na szlakach ślisko i wilgotno, łatwo o dzwon więc i tempo "lajtowe"
Na szlakach ślisko i wilgotno, łatwo o dzwon więc i tempo "lajtowe"
- DST 30.00km
- Teren 25.00km
- Czas 02:00
- VAVG 15.00km/h
- VMAX 40.00km/h
- Temperatura 24.0°C
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze
Sobota, 17 lipca 2010
Kategoria Bielsko i okolice
Za duszno...
Spakowany na długa trasę odpuściłem po godzinie, jest tak duszno i parno że dałem sobie spokój, jutro ma być chłodniej.
- DST 32.00km
- Teren 4.00km
- Czas 02:00
- VAVG 16.00km/h
- VMAX 56.00km/h
- Temperatura 35.0°C
- Sprzęt Bestia
- Aktywność Jazda na rowerze